Kime Ne Derdi


‘İnsanlar vardır/ insanlık kadardır..’
Nevruz Uğur-
için..


küflü incir tanesi yüzünün dolaştım çevresini
derya gözlerime daldı, kırıldıkça asil
havanın tok nefesini üfledi rüzgar

dağıldı seslerim dalgasından

kötülük bu ya! O tandır tan ki durulmaz
gülün dikine biten -yalnızca-
yolu sırtında yücelirmiş dağların

kalbin kırılgan uykusunda yıllar

bir avuç tuz kurdu gibi saklı
gemilerine evler yapsa da yağmur
kapanıp gece ağlar içinde yosunlarına

geçiş zaman sohbetlerinde sözcüklerin konuk

çakır aynasını kırdım göz çukur sularımdaki
küflü incir tanesi yüzünü
gördüm:

söz bitti! söz eski bir mesel şimdi!

ah kalbim, yalancı kalbim, kime ne derdi
sadakatinin..


i. deniz aslan