Şebnem, gamzesinde gülüyordu yaşamın
yüzü çukurlanıveriyordu sık kez, şaire
Düşmek kalıyordu salt mavi tonunda aşklara
(şiir nikâhlarının kıyılacağı masalar, nereye
Konulabilir ki denizin kıyı ile öpüştüğü
o derin el çizgisinden başka)
Üstelik pengueni kuştan sayarak sağdıç yaptık nedense,
Frak giydirdik, ayakta kal dedik insan gibi
— insan güzeldir çünkü / özeldir yaratılışta -
nedimeyi sorduk güney kutbundan deliren rüzgarlara,
es geçtiler sırtlarında baygın güneş
Kuş gözünden çıktı uzak beyazın yorgunluğu
sağaldı sanatoryum çekildikçe yeşilin kalbine
(baktım yurdumun güneşi hasta ziyaretine geliyor her gün,
pencereden sıcak öpüyor)
ve şahitlik yaptık
gül çiçeklerine konmuş tüm kelebekleriyle
kanatlandırdık dünyanın altını üstünü
öldük şiir doğumlarında..
A.Uğur Olgar
8.09.2007
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder